جواب سوال آقا ياسر : نظريه مدرن پرتفوليو بيشتر به مجموعه سهام در سبد و بهينه سازي نسبتهاي آنها با يكديگر ميپردازد. در حالي كه روشهاي تكنيكال و فاندامنتال به بررسي يك سهم و ارزش آن در بازار نظر دارد. بعبارت بهتر انتخاب سهامهاي يك سبد ابتدا با روشهاي تكنيكال و يا فاندامنتال انجام شده و سپس با استفاده از نظريه پرتفوليو و مدل ماركوويتز در بهينه سازي آن اقدام ميشود.
البته به نظر من استفاده از اين روش در بهينه سازي سبد سهام در بازار بورس ايران با مشكلاتي مواجه ميباشد. اين روش به پيش فرضهايي احتياج دارد كه در مواردي قابل تامين نيستند. دو مورد از آنها عبارت است از :
۱- نياز به سابقه كافي از بازده سالهاي گذشته سهم - كه با اين فرض سهامهاي خوب كم سابقه همچون چادرملو - بوعلي و يا سر. مسكن قابل بررسي با اين روش نيستند.
۲- وجود اختلاف شديد بين بازده شركتهاي مختلف در بورس ايران- بطور مثال شما كافي است بازده انتظاري صدرا براي سال آينده را با بازده هاي انتظاري شركتهاي سرمايه گذاري مقايسه كنيد. بودن اين اختلاف باعث ميگردد كه نتيجه ارايه شده توسط مدل ماركوويتز در مورد سبدي كه حاوي اين سهامها چندان قابل اطمينان نباشد.
حال سوال من از دوستان با تجربه در اين خصوص بالاخص جناب آيت الهي اين است كه محدوديتها و يا پيش شرطهايي كه بايد به هنگام استفاده از مدل ماركوويتز در بهينه سازي سبد درنظر گرفت چيست؟
ضمنا مقاله جالب آقاي رضا آزاد را از قول روزنامه شرق آورده بوديد. جهت استفاده دوستان علاقمند آدرس وبلاگ ايشان را در اينجا مي آورم :
http://rzazad.persianblog.com
آقا رضا اينجا كه آدرس دادن مثل سايت . . . جرم نيست؟
