خطاب به شرکت های تولیدی
چرا شرکت سرمایه گذاری تأسیس نمی کنید ؟
حال سوال اینجاست که اگر این قضیه تأسیس شرکت های سرمایه گذاری سوده بوده و به نفع شرکتهای تولیدی و خدماتی است چرا بقیه شرکتها دست به این کار نمی زنند تا بدین وسیله ضمن کسب سود های خوب ، راه های کسب سود را نیز در شرکت خود تنوع بخشند ؟
شرکت ها به سه گروه اصلی صنعتی ، خدماتی و سرمایه گذاری تقسیم می شوند . در شرکت های سرمایه گذاری برخلاف تولیدی ها و خدماتی ها اینگونه شرکت ها در زمینه خاصی فعالیت نکرده و محصول یا خدمت خاصی را به بازار ارایه نمی کنند بلکه با خرید سهام شرکت های تولیدی و خدماتی دیگر به کسب سود می پردازد .
بنابر گزارش بورس در بورس شاهد حضور هر 3 نوع این شرکت ها هستیم ولی تعدادی از شرکتهای صنعتی و خدماتی با تأسیس یک شرکت سرمایه گذاری برای خود به کسب سود از این محل نیز مشغول هستند .
از شاخص ترین این شرکت ها ایران خودرو ، سایپا و بهمن را می توان نام برد که اقدام به تأسیس شرکت های سرمایه گذاری در شرکت های زیر مجموعه خود کرده اند.
شرکت سرمایه گذاری سمند (سهامی خاص ) وابسته به ایران خودرو در حالی که هیچ گونه فعالیتی در زمینه تولید خودرو وقطعات و توزیع و فروش آن ندارد که با تحقق 509 میلیارد ریال سود خالص پس از کسر مالیات ، موفق به کسب سود خوبی برای هلدینگ ایران خودرو شده است . که اثر این سود را در صورت سود و زیان تلفیقی ایران خودرو شاهد هستیم .
شرکت سرمایه گذاری سایپا ( سهامی عام ) وابسته به سایپا که در بورس نیز فعالیت می کند از زیر مجموعه های سایپا بوده و در سال 88 موفق به کسب 474 میلیارد ریال سود برای سهامداران خود که عمده ترین آن شرکت سایپا می باشد شده است .
شرکت سرمایه گذاری اعتبار ایران با نماد "خعتبار" در بورس معامله می شود .
گفتنی است سهامدار عمده شرکت سرمایه گذاری اعتبار ایران گروه بهمن می باشد که با در اختیار داشتن 93 درصد از سهام این شرکت بیشترین کرسی را در هیات مدیره دارا است. این شرکت نیز که به خرید و فروش سهام شرکت ها و نگهداری پرتفوی اشتغال دارد بدون اینکه در فرآیند تولید خودرو دخالتی داشته باشد باعث سود آوری گروه بهمن شده است.
این شرکت هم مانند دیگر شرکتهای سرمایه گذاری نام برده شده با 43 میلیارد ریال سود آوری خالص پس از کسر مالیات در سال 88 به سود آوری گروه بهمن کمک شایانی کرده است .
شرکت های سرمایه گذاری بر شمرده تنها مشتی نمونه خروار می باشند مثلاً ملی مس اقدام به تأسیس آتی اندیشان و توسعه معادن روی نیز اندیشه محوران را در این جهت تأسیس کرده است .
حال سوال اینجاست که اگر این قضیه تأسیس شرکت های سرمایه گذاری سوده بوده و به نفع شرکتهای تولیدی و خدماتی است چرا بقیه شرکتها دست به این کار نمی زنند تا بدین وسیله ضمن کسب سود های خوب ، راه های کسب سود را نیز در شرکت خود تنوع بخشند ؟
البته در جواب می توان گفت که بعضا شاهد بوده ایم که تعدادی از مدیران شرکتها اعتقادی به بورس و کسب درآمد از این طریق نداشته و حتی به سهام شرکت خودشان در بورس نیز بی اعتنا می باشند . بنابراین از این گونه مدیران نمی توان انتظار داشت که به فکر تأسیس شرکت های سرمایه گذاری و کسب درآمد از این طریق باشند.